5. Het zit wel vaker eens tegen, gewoon blijven bewegen

Lieve allemaal,

Omdat jullie vast naar wat afwisseling in nieuws- en informatievoorziening snakken hier een update uit de West.

Na wat teleurstellende dan wel uitblijvende reacties op Jurres sollicitatiebrieven besloten we een weekendje op pad te gaan. Na slechts anderhalf uur varen zetten we voet aan wal op Nederlands grondgebied: Saba. Een kleine groene oase, met witte schattige huisjes en het hoogste punt van ons koninkrijk! Samen met Maartje maakten we een hike rondom de Mount Scenery, door het regenwoud. Het was werkelijk prachtig en we kwamen ogen tekort. Het eiland is groen, schoon en ontzettend goed onderhouden door de bevolking. De mensen die op Saba wonen hebben hart voor het eiland en zorgen er dan ook voor dat alles goed bewaard blijft. Saba heeft dan ook als bijnaam: de unspoiled queen, en dat was goed te zien!

In Maart stond Puerto Rico op de planning. Na een uurtje vliegen kwamen we aan in San Juan waar we vijf dagen heerlijk hebben rondgedwaald tussen de gekleurde huisjes en door de kleine straatjes. Het was heerlijk om even van Sint Maarten weg te zijn en in de 'grote' stad te dwalen. We voelden ons weer even wereldburgers en besloten nooit meer op een klein eiland te gaan wonen. Goeree-Overflakkee is definitief van de baan. 

Ondanks dat ik aan het begin van de maand verkondigde dat Februari (en daarna Maart) dan echt onze maand zou worden, blijft het geluk een beetje uit. We proberen met kleine dingetjes onze weken leuker te maken. Zo gaan we vaak aan het eind van de dag nog even een duik nemen en bel ik vaak met mijn lievelingsneef. Dan zoeken we samen naar de 'dino' die in onze boom zit en die Jules tot groot genoegen van Jurre Lullie de Lullie heeft genoemd. Een naam die je heerlijk door de buurt brult. 
Jammergenoeg ondervinden we de keerzijde van emigreren en hebben we bijvoorbeeld te maken met discriminatie. 'That white boy' heeft nog geen baan gevonden en nu het toerisme de komende tijd uit zal blijven wordt het nog lastiger. Het is ook maar de vraag of het bezoek dat op de planning stond ons kan komen opzoeken. 

Maar zoals jullie aan onze foto’s kunnen zien hoeven jullie je zeker geen zorgen te maken over ons. We zijn gezond, we hebben elkaar en maken ervan wat we kunnen. 
Ik reed vandaag ontzettend gefrustreerd over mijn werk terug naar huis, en vlak voordat ik thuis was zag ik een regenboog die direct een glimlach op mijn gezicht toverde. De zon op je gezicht is altijd het fijnst, maar ik realiseerde mij dat de regen soms nodig is om de kleuren te zien. 

Rest mij niets dan af te sluiten met een relativerend lied.
Dans door je woonkamer en let een beetje op elkaar, ik reken op jullie! ;-)

Veel liefs, Anouk

Willen jullie op de hoogte blijven van onze avonturen dan kun je je aanmelden onderaan deze pagina! Meer foto’s en filmpjes zijn te vinden onder de desbetreffende kopjes.